قدرشناسی؛ فاطمه زهرا سلام الله علیها
به نام خداوند بی‌همتا، خالقِ حیّ قیّوم
یکی از ویژگیهای بشر این است که برخی خاطراتش را با یادآوری روزها و ساعت‌هایش زنده نگاه دارد!
شب‌هایی که نقش اساسی در زندگی‌اش ایفا کرده است را ثبت کند و برای زنده نگاه داشتنش یادداشت بنویسد و ذهن را به مرورش عادت دهد!
گاه این شب و روزها تنها منحصر به یک فرد و دو نفر نیست بلکه برای یک خانواده، جامعه و حتی سطح وسیع‌تری اهمیت پیدا می‌کند و گاه برخی ایام جهانی می‌شوند!
یکی از آن شبها و روزها که بین مسلمانها ارزشمند و قیمتی است « لیالی قدر » است چرا که کلام خداوند متعال از آن به « برتر از هزار ماه » تعبیر می‌کند!
مسلمانان از هر صنف و طائفه‌ای که باشند تلاش دارند تا شب‌های قدر را از دست ندهند چرا که فیض الهی در آن ساعات بر زمینیان جاری است و تقدیرها در این شب امضا و حکم می‌شود!
شب‌هایی که گاه زمانِ دقیق‌اش گم می‌شود و مردمان به جمع چند شب می‌پردازند تا چیزی از دست ندهند!
این همت مردمان حکایت از اتفاق مهمی دارد حتی اگر توجیهی برایش نیابند چرا که اعتقادشان در احیا و زنده نگاه داشتن این سنت است!
یکی از نکات حائز اهمیت در باب این شبها عدم معرفت و دستیابی به کُنه حقیقتِ آن است تا جایی که خداوند می‌فرماید: « وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ »
و ما چه می‌دانیم شب قدر چیست؟!
به پیروی از حدیث ثقلین، در مراجعه به روایات معصومین علیهم السلام از « شب قدر » به وجود نازنین دخترِ خاتم المرسلین حضرت « فاطمه سلام الله علیها » اشاره شده است!
فاطمه ای که بسان شب‌های قدر، قدر و منزلتش ناشناخته مانده در حالی‌که معرفتش مایه تکامل نبوت انبیا بوده است.
بانویی که خداوند متعال در رسای او و جایگاهش در آفرینش فرموده است:
« یـا أَحْمَدُ! لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ، وَ لَوْلا فاطِمَهُ لَما خَلَقْتُکُما؛
هان اى احمد! اگر تو نبودى، جهان را نمى آفریدم و اگر على نبود، تو را، و اگر فاطمه نبود، من شما دو نفر را نمى آفریدم.»
بانویی که خداوند او را برگزید:
« …إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفَاکِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ؛
خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان، برتری داده است.» [ آل‌عمران ۴۲ ]
و در این انتخاب او را از هر ناپاکی دور ساخت:
« إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا؛
خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.»
و بواسطه این طهارت اطاعت و سرسپردگی به ساحتش را بر همگان واجب نمود:
« لَقَدْ کَانَتَ علیها السلام مَفْرُوضَه الطَّاعَه عَلَى جَمِیعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْس وَ الطَّیْرِ وَ الْوَحْشِ وَ اَلاَنبیا وَ الْمَلَائِکَهُ؛
اطاعت فاطمه علیها السلام بر تمام بندگان الهى حتى جن و انس، پرندگان و حیوانات، پیامبران و ملائکه واجب است.»
بانویی که توسل به نام او به آدم علیه‌السلام آموخته شد و به برکت نامِ او انبیا حاجت روا می‌گشتند!
بانویی که معرفت‌اش منحصر به مسلمانان نیست و « عَلَى مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ الْقُرُونُ الْأُولَى؛ بر مدار شناخت او قرون و اعصار اولیه دور زده و گذشته است».
بانویی که حبببه‌ی حبیب خدا بود و رضا و سخط الهی در رضایت و ناخشنودی او خلاصه شد!
مبارکه‌ای که داشتن محبتش صد نفع دارد که آسان‌ترین آنها به هنگام مرگ و قبر و حشر و صراط و میزان و عرض و کتاب است!
صدّیقه‌ای که خدایش او را فاطمه نامید تا محبتش برائتی باشد برای دوستدارانش از آتش!
زکیّه‌ی بتول که پروردگارش او را بی‌نظیر ساخت و وجودش را از هر ناپاکی برید!
حرّه‌ای که حوریّه‌ای بود در کالبد انسان و خداوند به نورِ عظمتش او را آفرید و به برکت نورِ وجودش ملائکه را عبادتِ خداوندی آموخت!
محدّثه‌ای که از علمِ الهی سیراب گشت و دانشِ ربّانی‌اش ودیعه‌ای شد برای اوصیایِ الهی!
زهره‌ای که محل اقتدای امت پدرش معرفی گردید و برزخی که « مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ » را به هم وصل نمود!
هر چه از جلالت و شوکت او بگویند، هر چه از رفعت و وجاهتش بنگارند به نهایتِ وجود او پی نخواهند برد که او حجتی است بر حجج الله!
و چه نیکوست اختیارِ او به عنوان اسوه که وجودِ آسمانی‌اش الگویی است برای حجت ثانی‌عشر!
این جستار پیشکشی است به ساحت مهربانش باشد به دیده‌ی قبول بپذیرد و در روزگارانِ تهی‌دستی و هولِ قیامت دستمان بگیرد.
امید است به عنایتِ او و برکتِ خلقتش، برکت بر حیاتمان بنشیند و همای سعادت بر راس زندگانی‌مان!
