آنچه بهاییان در خصوص قبر علی محمد شیرازی ملقب به باب میگویند اینست که فبر وی در شهر حیفای اسراییل در کنار کوه کرمل میباشد که این محل را مقام اعلی نیز میگویند اما با دقت نظر در مدارک بابیان و ازلیان متوجه میشویم این سخن بهاییان بی پایه و اساس میباشد.
معتقدین به کتاب بیان (بیانی‌ها) محل دفن پیکر سید علی محمد باب و محمدعلی زنوزی که همراه باب اعدام شد، را در امامزاده معصوم تهران میدانند و این مکان را یکی از اماکن زیارتی خویش میدانند. پروفسور ادوارد براون نیز در کتاب یکسال در میان ایرانیان چنین مینگارد:
ادوارد براون
” ولی سلیمان خان و چند نفر دیگر از بابیان که در تبریز نفوذی داشتند به وسیله نفوذ خود و به احتمال قوی بوسیله رشوه جنازه‌ها را از بیرون شهر برداشتند و کفنی سفید به آنها پیچیدند، و در صندوق نهادند و به تهران فرستادند. در تهران بر حسب دستور میرزا یحیی ملقب به صبح ازل (که اگرچه جوانی بیست ساله بود به جانشینی باب انتخاب گردید) جنازه‌ها را به امامزاده معصوم واقع در سر راه همدان، نزدیک رباط کریم انتقال دادند”.(۱)
- نام کاتب علی محمد شیرازی ملقب به باب سید حسین کاتب بوده , وی در نامه ای به هنگام ارسال جسد باب از تبریز به تهران خطاب به دوست خود حاج سلیمان خان اینگونه مینگارد:
“از آن شجره انس التماسی که دارم این است که مادامی که در ارض بهاء تشریف دارند , هر وقت که لقا ء رب , شما را مرزوق شد ذکری از این عاکف زاویه بعد و حرمان بفرمایید و هر وقت آیاتی از سماء ازلیت نازل شد در جوف کتاب خود ارسال فرمایید و حامل را اسم الله الحاضر الصابر را حامل عرش الله الاعظم نموده , فرستادم “(۲).
توضیح نامه : این لوح به خط آقا سید حسین کاتب در سال ۱۲۶۸ ه . ق به هنگام فرستادن جسد نقطه اولی از تبریز به حاج سلیمان خان نوشته شده و واجد اهمیت فراوان تاریخی است وبیشتر لوح به زبان فارسی است.
در این نامه مراد از ارض بهاء ( تهران) (۳) میباشد و لقاء رب (صبح ازل ) و منظور از عرش الله الاعظم ( جسد نقطه اولی یا همان باب ) میباشد.
بنا بر این باید گفت که صبح ازل در زمان نگارش این نامه در تهران اقامت داشته است و در این نامه می‌گوید
جسد نقطه اولی (عرش الله الاعظم) را توسط حامل به تهران فرستادم پس گفتار کاتب باب در این نامه نشان از آن دارد که جسد باب به تهران منتقل شده نه آن که طعمه حیوانات شده باشد.
- پایگاه رسمی بیان نیز در خصوص محل فعلی فبر باب اینگونه اعلام نموده است.
“عرش نقطه اولی بر حسب وصیت خودشان به دستور صبح ازل در حرم امامزاده معصوم در تهران به خاک سپرده شد. مورخین مسلمان به ان اعتقاد ندارند و مورخین بهائی متفق القولند که عرش نقطه اولی از ان محل به سرقت برده شده و به عکا برده شده. اهل بیان مکان اولیه را مد نظر دارند “(۴)
بابیان و ازلیان در آثار خود به تحویل جسد باب به صبح ازل اشاره کرده و نوشته اند که بهاء الله از مکان دفن باب آگاه نبود گرچه بهاییان در رساله معارف امری شماره ۱۴ صفحه ۴ از سپرده شدن جسد باب به بهاء الله و دفن وی درامامزاده معصوم تهران یاد میکنند اما معتقدند در سال ۱۳۱۶ به دستور عبدالبها به عکا برده و پس از ۵۰ سال در حیفا به خاک سپردند. اما سوالی که در اینجا مطرح میشود اینست که چرا خاکسپاری وی پس از ۵۰ سال در حیفا انجام شده است؟
به نظر میرسد که اسناد ارایه شده توسط بابیان و ازلیان محکم تر و فوی تر باشد چرا که طبق وصیت باب صبح ازل جانشین باب بوده و میبایست طبق دستور ایشان عمل میشد و نکته دیگر اینکه کاتب باب در نامه خود هیچ یادی از بها الله نمی‌کند .
بهر حال بابیان همان مکان قدیم در امامزاده معصوم تهران را مقدس میدانند به سببب تقدسی که این مکان نزد بابیان و بهاییان داشت برخی از بزرگان و قدمای این دو طایفه مثل عزیه خانم (خواهر بابی صبح ازل و بها الله) و در میان بزرگان بهایی نیز افرادی همچون ملا علی اکبر شهمیر زادی و میرزا نعیم سدهی را می توان نام برد که در آنجا دفن شده‌اند و این مکان نزد بابیان تقدسی خاص دارد.(۵)
پا ورقی:
۱-↑ Browne, Edward G. «سوم». در یک سال در میان ایرانیان. ایران: کانون معرفت, ۱۸۸۸. ۷۹.
۲– قسمتی از الواح نقطه ی اولی و آقا سید حسین کاتب ص ۳۸
۳- باب تهران را ارض بهاء نامیده بود ( اسدالله فاضل مازندرانی ,اسرار الاثار خصوصی ص۲۷۱ و۲۷۲)
۴- سایت www.bayanic.com پایگاه رسمی بیان
۵- باب کیست و سخن او چیست؟ نوشته نور الدین چهاردهی ص۱۰۲ ,تاریخ صدر الصدور نوشته نصرالله رستگار ص ۴۱۷ و ۴۱۸
