نویسنده: کارن بک کوئت
بهائیان مدعی هستند که از نظام انتخاباتی ویژه و منحصر به فردی برخوردارند. در این نظام انتخاباتی اعضای بیت‌العدل به‌عنوان رهبر جامعه جهانی بهائی، اعضای محافل ملی به عنوان بالاترین مقام اجرائی در هر کشور و اعضای محافل محلی به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی در هر شهر انتخاب می‌شوند. از شاخصه‌های مردمی بودن این انتخابات این است که همه بهائیان می‌توانند کاندیدا شوند به جز خانم‌ها در انتخابات بیت‌العدل. افراد جامعه بهائی نیز مکلف هستند در انتخابات شرکت نمایند و رأی بدهند. در بهائیت معرفی نامزد انتخاباتی یا معرفی افرادی خاص به‌عنوان کاندیدا و همچنین انجام تبلیغات برای افراد شرکت‌کننده در انتخابات مطلقاً ممنوع است.
لذا هر فرد بهائی مکلف است به فرد شایسته‌ای که خود می‌شناسد رأی دهد. هر چند در نصوص بهائی ذکر شده است که افراد مورد انتخاب باید مؤمن و خدوم و از خودگذشته و … باشند، ولی معیاری برای بررسی و گزینش توانایی‌های مدیریتی و تخصصی افراد و شرط خاصی برای انتخاب شدن وجود ندارد و افراد براساس شناخت محدود محلی انتخاب می‌شوند.
در این میان آنچه طبق روال همیشگی مشاهده می‌شود این است که معمولاً برای سال اول، افراد شناخته‌شده و فعال در محل انتخاب می‌شوند و برای سال‌های بعد نیز همین افراد مجدد انتخاب می‌گردند. با نگاهی به تاریخچه انتخابات اعضای بیت‌العدل، مشخص می‌شود که در طی دوره‌های مختلف در نیم‌قرن گذشته، تغییر در اعضای بیت‌العدل تنها در اثر فوت یا استعفای اعضاء به دلیل کهولت سن رخ داده و اعضای انتخابی در دوره‌های مختلف نوعاً، تغییر خاصی نداشته‌اند.
انتخابات محافل ملی و محلی به صورت سالانه و انتخابات بیت‌العدل که همان رهبری جامعه بین‌المللی بهائی در اسرائیل است، هر ۵ سال یک‌بار صورت می‌گیرد. علیرغم ادعای تشکیلات در ویژه بودن انتخابات بهائی، در بین روشنفکران بهائی اعتراضاتی به نحوه انتخاب اعضاء در تشکیلات وارد شده است و عده‌ای این انتخابات را صوری و در حقیقت نوعی انتصاب تلقی می‌نمایند. زیرا در این انتخابات به دلیل نبود تبلیغات، افراد نوعاً ناشناخته بوده و سوابق و ویژگی آن‌ها مشخص نمی‌شود.
از طرف دیگر به دلیل عدم معرفی کاندیدا، مشخص نمی‌گردد که چه کسی در لیست انتخابی قرار دارد و چون سری است، تشکیلات این امکان را دارد تا هر کسی را که دوست داشت، به‌عنوان فرد برنده، معرفی نماید. برای مثال در انتخابات بیت‌العدل، تعداد ۱۶۳۸ نفر از اعضای محافل ملی ۱۸۲ کشور دنیا به نمایندگی از بهائیان جهان، در محلی جمع می‌شوند تا نسبت به انتخاب ۹ عضو هیئت رهبری جامعه جهانی بهائیت، برای مدت ۵ سال اقدام نمایند.
شاید به‌نظر شما برسد که با چه انتخابات نفس‌گیر و غیرقابل پیش‌بینی روبرو خواهید بود، درحالی که با وجود انجام تشریفات عریض و طویل انتخاباتی و سروصدای تبلیغی، نهایتاً این کرسی از آن کسی خواهد شد که قبلاً توسط بیت‌العدل، مشخص شده است. خانم باکت از جمله کسانی است که انتخابات بهائی را صوری معرفی می‌نماید و معتقد است، افراد فرهیخته و روشنفکر، امکان راه‌یابی به سیستم مدیریتی جامعه بهائی را پیدا نخواهندکرد. جالب است که ایشان در سال ۲۰۰۷ یعنی یک سال قبل از انتخابات بیت‌العدل سال ۲۰۰۸ توانسته بود اعضای بیت‌العدل را پیش‌بینی نماید و این پیش‌بینی در سال ۲۰۰۸ عیناً تحقق پیدا کرد.
او در سایت بهائی رنتس در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۷ نوشت: «هارتموت گروسمن و گلنفورد میچل از عضویت در بیت‌العدل استعفاء دادند که مورد تأیید و تصویب بیت‌العدل قرار گرفت. آن دو به ترتیب از سال ۲۰۰۳ و ۱۹۸۲ عضو بیت‌العدل بودند، براساس اساس‌نامه بیت‌العدل جهانی، در سه حالت ممکن است جای خالی در بیت‌العدل ایجاد شود. اینکه عضوی از بیت‌العدل مرتکب گناهی شود که به وجهه بیت‌العدل آسیب بزند، در این صورت او توسط بیت‌العدل از عضویت اخراج خواهد شد.
بیت‌العدل ممکن است به تشخیص خود، یکی از اعضاء را ناتوان از ایفای وظایف محوله تشخیص دهد. هر عضو در صورتی می‌تواند از عضویت در بیت‌العدل استعفاء دهد که مورد تأیید و موافقت بیت‌العدل قرار گیرد. در خصوص این دو نفر انتخابات فرعی برگزار نخواهد شد، زیرا آن‌ها تا رضوان ۲۰۰۸ به خدمت ادامه خواهند داد. به نظر می‌رسد این اطلاع‌رسانی، صرفاً جهت اطلاع به رأی‌دهندگان در کانونشن بین‌المللی آتی است که گروسمن و میچل استعفاء داده‌اند و نباید دوباره به آن‌ها رأی داد. خب، اعضای جدید و جایگزین چه کسانی خواهند بود؟ البته خدا می‌داند، ولی من شرط می‌بندم که آن‌ها دو عضو مذکر، از دارالتبلیغ بین‌المللی خواهند بود، این روالی است که از سال ۱۹۸۳ داشته‌ایم.
تا قبل از آن اعضای بیت‌العدل از میان اعضای محافل ملی انتخاب می‌شدند. میچل در میان همکاران خود، قدیمی‌ترین فرد است، او آخرین عضو از محافل ملی بود که برای بیت‌العدل انتخاب شد. آیا کسی جرأت شرط‌بندی با من را دارد؟ شرط می‌بندم که اعضای بعدی گوستاو کوریا و استفن هال هستند. دلیل؟ این یک پیش‌بینی اولیه و ابتدایی است.» اگر این برداشت خانم باکیا درست باشد در انتخابات سال ۲۰۱۸، در فصل بهار برگزار می‌گردد، انتخاب دو نفر از چهار نفر آقایان موجود در دارالتبلیغ بین‌المللی یعنی آقایان پروین مالیک، خوان مورا، کونجول و اندره دونوال و جایگزینی آن‌ها به جای دو عضو مستعفی سال ۲۰۱۷ یعنی آقایان فریدون جواهری و گوستاو کوریا، دور از ذهن نیست.
خانم بک کوئت همچنین به تکراری بودن اعضای تشکیلات بهائی نیز معترض است و خواهان اصلاح روش انتخابات در بهائیت است. او در مقاله انتخابات بهائی در سایت بهائی رنتس می‌نویسد: «نمایندگان پانزدهمین مجمع ملی بهائیان، اعضای جدید محفل ملی بهائیان آمریکا را انتخاب کردند. اما اگر بخواهیم عادلانه قضاوت کنیم، اعضای جدید به آن شکل هم جدید نیستند. به‌طور خلاصه همه اعضای قبلی مجدداً به عضویت محفل ملی بهائیان آمریکا انتخاب شدند.
متأسفانه این شیوه و طرح برای انتخابات بیت‌العدل، یعنی انتخاب افراد قبلی به‌طور مکرر، دیر زمانی است که برقرار است. اعضای محفل ملی کانادا، برای مثال به‌طور میانگین هر کدام سابقه۱۰ سال عضویت پی‌درپی دارند و اگر تغییری هم وجود داشته است، بسیار نادر و منحصر به یک یا دو عضو است. در واقع در ۱۶ سال گذشته سابقه نداشته است که بیش از دو تغییر در شاکله محفل ملی در یک سال اتفاق بیفتد.
