با صادق آل محمد – علیهم السلام – صادقانه خدایت را پرستش کن !-قسمت ۴
قلمم چقدر دلتنگ است از اینکه مجالش برای از تو (صادق آل محمد) گفتن به پایان رسید. و جان و دلم چقدر شرمسار ! که روزگاری است که بر خوان نعمتت روزی خور است و اندکی شکرگزار !
کاش روزگاری برسد که گفته هایت عجین شود به گوشت و پوست و جانم تا تمام نفسهایم از تو بگوید و از تو بشنود و خوشابحال ” عمرو بن عبید ” !
آن روزی که به محضر رئیس مذهب وارد شد به عاقبت خویش تفکر هم نکرده بود !
نقل است که روزی بر صادق آل محمد وارد شد در حالی که آیه ی ” الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإثْمِ وَ الْفَواحِشَ ..” را میخواند سپس ساکت شد و حضرت علت سکوتش را جویا شد ، در پاسخ گفت : دوست دارم ” کبائر ” را از کتاب خدا بشناسم ! حضرت فرمودند :
” (۱) بزرگترین گناهان کبیره شرک بخداست که خدا میفرماید: «کسى که شرک بخدا آورد، خدا بهشت را بر او حرام کرده است».
(۲) و بعد از آن نومیدى از رحمت خداست، زیرا خداى عز و جل میفرماید: «کسى جز مردم کافر از رحمت خدا نومید نشود».
(۳) و پس از آن ایمنى از مکر (عذاب و مهلت) خداست، زیرا خداى عز و جل میفرماید: «کسى از مکر خدا ایمن نشود مگر مردم زیانکار».
(۴) و از گناهان کبیره است عقوق والدین، زیرا خداى سبحان عاق والدین را زور گوى با شقاوت مقرر فرموده.
(۵) قتل نفسى که خدا آن را محترم دانسته مگر بحق (در مورد قصاص) زیرا خداى عز و جل میفرماید «کیفر او دوزخست و در آن جاودان باشد …».
(۶) متهم ساختن زن پاکدامن بزنا، زیرا خداى عز و جل میفرماید: «آنها در دنیا و آخرت لعنت شده و عذاب بزرگى دارند».
(۷) خوردن مال یتیم، زیرا خداى عز و جل (در باره کیفر آنها) میفرماید: «آنها در شکمهاى خویش آتش فرو میبرند و بآتشى افروخته درون میشوند ».
(۸) فرار از جهاد، زیرا خداى عز و جل میفرماید: «و هر که در آن روز از آنها پشت کند جز کسى که براى جنگیدن منحرف شود یا سوى گروهى دیگر جاى گیرد، بغضب خدا برگشته و جایش جهنم است که سرانجامى است بد».
(۹) ربا خوارى زیرا خداى عز و جل میفرماید: «کسانى که ربا میخورند مانند کسى که شیطان بجنون آشفتهاش میکند برخیزند (یعنى مانند دیوانگان و مستان از گور برخیزند) ».
(۱۰) سحر (جادو و چشمبندى) زیرا خداى عز و جل میفرماید: «محققا دانستند که هر کس خریدار جادو شود، از آخرت بهرهئى نخواهد داشت».
(۱۱) زناکارى، زیرا خداى عز و جل میفرماید: «و هر که چنین کند کیفر گناه خود بیند و در قیامت عذابش دو برابر شود و با خوارى در آنجا جاودان باشد».
(۱۲) سوگند دروغ براى تبهکارى (چون خوردن مال مردم) زیرا خداى عز و جل میفرماید: « کسانی که پیمان با خدا و سوگندهای خود را ببهایی اندک میفروشند در آخرت بهره¬ایی ندارند ».
(۱۳) در غنیمت جنگی زیرا خدای عزوجل میفرماید: « و هرکه در غنیمت خیانت کند با آنچه خیانت کرده بیاید».
(۱۴) باز داشتن زکات واجب زیرا خداوند متعال می¬فرماید: « با آنها (مال زکات بازداشت شده) پیشانی و پشت و پهلوی آنها را داغ کنند ».
(۱۵) شهادت دروغ و نهان کردن شهادت زیرا خداوند عزوجل می¬فرماید: « هرکه شهادت را نهان کند، دلش گنهکار است ».
(۱۶) شرابخواری زیرا خدای عزوجل از آن نهی فرموده همانگونه که پرستش بت¬ها را نهی فرموده است( در آیه¬ی شریفه¬ی …إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْس… هر دو را به یک روش پلید و شیطانی معرفی کرده¬است).
(۱۷) نماز یا واجب را عمدا ترک کردن زیرا رسول خدا فرمود: « کسی که نماز را عمدا ترک کند از پیمان و تعهد خدا و رسولش بیزاری جسته است.
(۱۸) و (۱۹) پیمان شکنی و قطع رحم زیرا خدای عزوجل می¬فرماید: « کسانی که پیمان خدا را پس از استوار کردنش میشکنند و آنچه را خدا بوصلش امر داده قطع می¬کنند ایشاند که لعنت دارند. (الکافی ج ۳ ص ۷۰۲ باب ۱۱۲ ح ۲۴)
سخن که به اینجا رسید عمرو از محضر امام بیرون شد در حالی¬که از شدت گریه فریاد میزد و میگفت: هلاکت از آن کسی است که به رای خود در تفسیر قرآن چیزی گفت و با شما خاندان وحی در فضل و دانش به ستیزگی ایستاد.
و کاش حال منم پس از شنیدن سخن امام همچون عمرو بود حال آنکه غافلم از آنچه در زمره¬ی کبائرش خوانده اند و مرتکبم به آن!
و کیست جز خدای من که مرا به توفیقی برهاند و جز امام و مقتدایم که به دعایی جرعه نوش معرفت سازد! باشد که هدایت شوم.
بیا تا بیشتر از پیش پای کلاس درس ” صادق آل محمد” بنشینیم و بسان ” جابر بن یزید و جمیل بن دراج” ناقل روایتش باشیم!
بیا او را به زیبایی کلامش بشناسیم!
