دنیس مک‌ایون: Denis MacEoin
دنیس مک‌ایون متولد ۲۶ ژانویه ۱۹۴۹ در بلفست ایرلند شمالی، مدرس پیشین اسلام‌شناسی، متخصص در تشیع، شیخیه، باب و بهائیت و بهائی سابق است. او همچنین با نام مستعار دنیل ایسترمن (Daniel Easterman) و جوناتان اِی‌کلیف ( Jonathan Aycliffe) رمان نویسی می‌کند.
او توسط مایکل لانگل (Michael Longley) انگلیسی را می‌آموزد. وی به تئاتر و ادبیات علاقه‌مند شد، به همین جهت تصمیم گرفت به تحصیل زبان و ادبیات انگلیسی مشغول شود. او قبل از رفتن به دوبلین برای تحصیل بهائی شد و حدوداً ۱۵ سال بهائی بود. او اولین بهائی غربی بود که به مطالعه فارسی و عربی پرداخت و از همین رو به دانشگاه ادینبرگ در اسکاتلند رفت و در آنجا به تحصیل عربی، قرآن و فارسی پرداخت. او پس از ۴ سالی که در ادینبرگ گذاراند به اردن، ترکیه و ایران سفر کرد. او در ایران به تحصیل در دانشگاه شیراز مشغول شد. ایون دکترای خودش را در کینگز کالج کمبریج می‌گیرد. وی موضوع پایان‌نامه خود را در پرداختن به شیخیه و بابیه در ایران شیعی قرن ۱۹ میلادی انتخاب می‌کند. دکتر ایون به مدت دو سال، ۱۹۷۹-۱۹۸۰، به تدریس انگلیسی، تمدن اسلامی و مترجمی انگلیسی به عربی در دانشگاه محمد (Mohammed V University) در فز (مغرب) می‌پردازد. با توجه به سرمایه ادبی سلطنتی دکتر مک‌ایون از سال۱۹۸۱ در دانشگاه نیوکسل به تدریس عربی و مطالعات اسلامی می‌پردازد؛ تا زمانی که سرمایه‌گذاران عربستان سعودی، او را به علت تدریس در موضوعات تشیع و صوفیه اخراج می‌کنند. مک‌ایون یکی از مدافعان اسرائیل است و در حمایت از آن مطالب مختلفی منتشر کرده‌است. در عین حال بنابه گفته خودش احساس بسیار منفی نسبت به اسلام دارد. وی برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ زمانی که هنوز بهائی بوده‌است به اسرائیل سفر کرده‌است. وی در حال حاضر عضو هیئت مدیره انجمن مدافع اسرائیل می‌باشد و در بلاگی به نام “یک دفاع لیبرال از اسرائیل” مطلب می‌نویسد.
همسر مک‌ایون، بث (Beth) دارای مدرک در زبان انگلیسی و هم چنین تاریخچه هنر می‌باشد. سومین مدرک وی در حوزه هومیوپاتی درمانی است و وی حدود ۲۰ جلد کتاب در این حوزه و حوزه سلامت عمومی منتشر کرده‌است.
بهائیت
مک‌ایون بین سال ۱۹۶۶ تا حدود ۱۹۸۰ بهائی بود. او در آن مدت در کنفرانس‌های بهائی سخنرانی کرده بود و در حمایت از بهائیت نوشته بود. او بعدها به علت اختلاف با تشکیلات بهائی و به توافق نرسیدن بر نوع تحقیقات علمی بر روی متون بهائی از بهائیت خارج شد و به نظر بهائیان در رد بهائیت نوشت. او خودش نوشته‌های این دوره‌اش را صرفاً تحقیقاتی آکادمیک و نه ضد بهائی می‌داند. همزمان با انتشار اولین نوشته‌های آکادمیک وی در رد بهائیت، در آلمان کتابی از فرانچسکو فیچیکیا، یک بهائی سابق دیگر، در انتقاد به بهائیت منتشر شده بود. یکی از مقالات وی که در آن به وجود رکود در مطالعات بابی و بهائی اشاره شده بود، توسط یک چهره بهائی به نام خوان کول نقد شد. بعدها کول نیز از بهائیت خارج شد و مطالبی در نقد بهائیت نگاشت.
تألیفات و مقالات
دنیس مک‌ایون در دانشنامه‌ها و مجلات بسیاری مطلب نگاشته است، از میان آنها می‌توان به دانشنامه اسلام، دانشنامه آکسفورد در زمینه اسلام در دنیای مدرن و دانشنامه ایرانیکا اشاره نمود. او پایان‌نامه دکترای خود را بر روی شیخیه و بابیه کار کرد. وی در آن زمان از کتابخانه کمبریج که در این زمینه، نسخ اصلی و با ارزشی که دکتر ادوارد براون در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی جمع‌آوری کرده بود را در اختیار داشت، بهره فراوان جست. طولانی‌ترین اثر علمی وی با نام “مسیح شیراز”، مجموعه ۸۰۰ صفحه‌ای برگرفته از پایان‌نامه دکترا وی و تعداد زیادی از مقالات در خصوص بابیت است. مک‌ایون در طول سال‌های زیادی، مقالات و کتب متعددی در انتقاد به آیین بهائیت و هم چنین تشکیلات بهائی منتشر کرده‌است. علاوه بر موضوعات یاد شده، مک ایون در راستای حمایت از اسرائیل مطالب متعددی نگاشته است. از جمله آنها، کتابی به عنوان “گری عزیز، چرا در مورد اسرائیل اشتباه می‌کنی” می‌باشد. وی مطالبی در مورد اسلام، اسرائیل و خاورمیانه در ستونی برای مؤسسه “گیت استون”(Gatestone) می‌نویسد. مک ایون به عنوان یک رمان نویس هم شناخته می‌شود. وی از سال ۱۹۸۶ حدود ۲۳ رمان نوشته است که بعضی از آنها جزو رمان‌های پر فروش قرار گرفته‌اند. وی رمان‌های خود را با دو نام مستعار دنیل ایسترمن(Daniel Easterman) و جاناتان ای کلیف(Jonathan Aycliffe) چاپ کرده‌است.
مک‌ایون نشان داد که چگونه آموزه عدم مداخله در سیاست، با اهدافی که آیین بهائی در مورد حکومت جهانی بهائی مطرح می‌کند، در تناقض است. وی از این نظریه حمایت می‌کند که میرزا یحیی صبح ازل جانشین علی محمد باب بوده‌است. مک‌ایون مدارک و شواهد متعددی را ارئه می‌دهد که در سال‌های ابتدایی پس از مرگ باب، جامعه بابی و حتی خود میرزا حسینعلی نوری، صبح ازل را رهبر آیین و شخصیت اول می‌دانسته‌اند. به نظر وی اینکه چرا میرزا حسینعلی نوری به کردستان رفت و چه شد که از آنجا به بغداد بازگشت و نیز مشخصاًعبارت «مصدر امر» که به گفته میرزا حسینعلی نوری در کتاب ایقان، به دستور وی از کردستان به بغداد آمد، مناقشه‌آمیز بوده‌است.
مک‌ایون در کارنامه آکادمیک خود در زمینه مطالعات اسلامی بیش از ۲۰۰ مقاله به چاپ رسانده است.
