O’nun öğretilerini öğrenmek istersen, ilmini yazmak için mürekkep ve defterler yetersiz kalır. Bu dünya ve sonrası için fayda sağlayan her şey için konuşmuştur.
Ahkam (dini hükümler) veya kurallardan inanışlara kadar pek çok meseleyi açıklamıştır.
O’nun sözlerini dikkatle incelediğinde, seni sebepleri aramaya sevk eden gözyaşlarını bulursun.
O’nun sevenlerinden Sadir Seyrafî şunu aktarmakta: Ben, Mafzal, Ebu Basir ve Aban İmam’ımızı ziyarete gittik ve O’nu kötü bir halde bulduk. O, yerde oturmakta ve evladı ölmüş bir ana gibi şöyle gözyaşı dökmekte idi “Ey Rabbim! Senin yokluğun/hasretin beni uyutmamakta ve kalbim sızlamakta. Rabbim! Senin yokluğun/hasretin benim üzüntümü sonu olmayan acılara çevirmiştir.”
Ben O’nun elemli gözyaşlarına dayanamadım ve O’nun bir musibete uğradığını anladım. Sebebini O’na sorduğumda derin bir iç çekişle “Bu sabah Cifr kitabına baktım … ve bizim İmam-ı Zaman’ımızın doğumu ve gaybeti ve gaybetinin uzayışı ve gaybetinin uzunluğu ve o zamanlarda inananların ızdırabı ve onların kalbinde gaybetinin uzunluğu hakkında şüphelerin doğması üzerine uzun uzun düşündüm.” Bu söz halen kulağımda ve utancımla başbaşa kaldım!
Mahcubum ki arkadaşım Cafer bin Muhammed gibi İmam’ın yokluğunda göz kırpmamakta (geri/eksik kalmışım)
Utanç içindeyim ki İmam’ı görmemek gönlümden huzuru almamış ve bana hüzün vermemiş!
Hicap içindeyim ki İmam’a yardım etmede payım yoktur!
Hüzünlüyüm ki O’nun yokluğu ve kederler beni sabırsız etmemekte.
Ey Sadık’ın gözyaşlarının sahibi! (İmam-ı Zaman) Benim için dua et ve Garik duasını kunutlarında oku ki bana rehberlik edenler arasında olayım.
Cafer bin Muhammed’in (saa) derslerini daha çok dinleyelim ve O’nu Ebu Basir ve Sadir gibi takip edelim. O’nu sözlerinin güzellikleri ile tanıyalım
