Fıkıhtan ne kazandıysak, onun(Muhammed (s.a.v)’in Sadık’ı ile ) dürüst dili sayesindedir!
Onun vasiyetini çevirdiğinizde, bilinmeyen dünyaya açılan bir pencere bulursunuz ve işte burada hayret parmağını ısırmanız ve Rabbinizin En Kutsal Özünü tesbih etmeniz gerekir!
Onu vasiyetine lâyık kılan Abdullah ibni Cündeb vasiyetini bir kısmında şöyle buyurmuştur: “Ey Cundeb oğlu, bizim gerçek tasavvufumuz olan herkesin her gece ve gündüz amellerine dikkat etmesi ve kendisini sorumlu tutması gerekir. Eğer bir iyilik görürse ona ilave edin ve eğer bir günah işlemişse affını dilesin ki kıyâmet gününde rezil olmasın. Kendilerine verilen dünya malından dolayı şikayet etmeyen insanlara ne mutlu, ahireti arayıp uğrunda çabalayan kula ne mutlu, batıl şehvetlere kapılmayan kula ne mutlu. Sonra, “İnsanların nuru ve hidayeti olan ümmete Allah rahmet eylesin” dedi. İnsanları eylemleriyle bize davet ettiler ve tüm güçlerini kullandılar ve sırlarımızı açığa vuranlardan olmadılar. “
Ve bugünlerde onun emrine (buyruklarına) ne kadar ihtiyacım var! Ona yabancı olmak ve zamanın deliline yabancı olmak, onu bulamamak ve cahiliye ehli gibi ölecek olmakla ile aynı kayıptır.
Ve ne ciddi bir görev! “Harekete geçin – her sabah ve akşam -“
Ve gerçekten, sayma, ihmal ve kusurlar konusunda ne kadar tembelim! Eğer onu saymayı başarırsam, gurur ve kibir rüzgarı boğazıma öyle bir sıkar ki, Allah’ın lütfu ve onun namına başarıya ulaştığımı unuturum bir kusur bulursam kabullenmekten ve af dilemekten binlerce neden göstererk kaçarım.
Ve binlerce yazık! Ahirete giden yolu kaybettim ve bu ölümlü dünyaya aşık oldum, sınırlı bir süre için yolcu olduğumu ve evimin başka bir ev olduğunu unuttum!
Vasiyet hala devam ediyor ve İmam’ın “Tuba Lay”ı verilene ve imamına yardım edene ne mutlu.
Her zamankinden daha fazla “Muhammed ‘in Sadık’ı ile”in derslerini dinleyelim ve onun yardımını ve yardımını “Hesham and Mo’men…Taq” dan öğrenelim!
